Vanmorgen kregen we bericht dat het 5 weken oude zoontje Jelle van mijn petekind zo maar plotseling is overleden. Ondanks direct ingrijpen van de ouders en traumateam kon hij niet gered worden. Wat een verdriet, vooral voor de ouders en grootouders. En nu met spanning afwachten of er een doodsoorzaak vastgesteld kan worden. => de doodsoorzaak is niet vas te stellen, dus heet het "wiegedood".
Wel op bezoek geweest, maar je weet niet wat je moet zeggen. Alle woorden schieten dan tekort.
Je wil mensen troosten en zelf getroost worden. Zelfs de teksten van Jack helpen niet echt. Maar dan weet je wel dat je zoiets niet alleen meemaakt. (vlinder, vader, blieve loepe, twieje wurd, proat mit meej, altied op zeuk, werme règen, H. Anthonius enz) Station America helpt nog het best. (er zijn geen toch woorden voor)
Ik wens de ouders, grootouders en zussen heel veel sterkte.
Groetjes, Kees.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten